آقای قاری زاده، متولد سال 1359 می باشند. در ابتدا، قبل از شروع صحبت راجع به کار ایشان، لازم است توضیحاتی چند راجع به صنعت عکاسی بیان شود تا بتوانیم با کار ایشان بیشتر آشنا شویم. در نتیجه کم رونقی صنعت عکاسی و کم شدن درخواست مردم برای داشتن آلبوم و عکس های کاغذی، برخی از شرکت ها و برندهای برتر تغییر کار داده و یا اعلام ورشکستگی کردند. در این بین، یک برند به نام «لاکی فیلم» که جایگاه خاصی نداشت و تولیدکننده کاغذهایی با رنگ و بویی خاص بود، پس از مدتی با همکاری کداک (یکی از برندهای برتر)، کار خود را توسعه داد، توانست پیشرفت کند و دیگر از آن بوی بد هم خبری نیست. آقای قاری زاده، از سال 1392، به جهت واردات کاغذ لاکی، با «لاکی فیلم» وارد مذاکره شدند و پس از واردات این کاغذ، استقبال بسیار خوبی از این کالا شد. هم اکنون، این برند، یک برند باکیفیت بوده و ایشان تنها واردکننده این برند می باشند. در کنار این فعالیت، از سال 1395 با «برند سیپک» وارد مذاکره شده و داروهای شیمیایی سیپک را وارد و توزیع می کنند. قبل از تحریم، با برندهای «تورا» و «تودور» نیز همکاری داشتند، اما از سال گذشته، به دلیل مشکلات اقتصادی به وجود آمده در جامعه و تحریم ها، دیگر وارداتی از این برند نداشته اند. در بخش توزیع نیز مراوداتی با کل کشور دارند.
از سال گذشته یک هدف را پایه گذاری کرده، مذاکراتی با لاکی فیلم داشته و آن این بوده است، که تولیدکننده و صادرکننده محصولات لاکی فیلم شوند و هم اکنون هم در حال انجام کارهای تأیید مجوز تأسیس و تولید هستند که فعلا در مرحله اول، کارگاه های برش و بسته بندی را انجام داده و پس از آن سعی دارند تولیدات را با حمایت لاکی فیلم به کشورهای اطراف، عراق، افغانستان و… بفرستند.
ایشان مهم ترین رسالت خود را این می دانند که کارهایشان خروجی مثبتی برای مردم داشته باشد و توسعه اجتماعی نیز حاصل شود. به عبارتی دیگر سعی دارند «تصویری زیباتر از آینده برای جامعه ساخته شود».
مهم ترین دغدغه ایشان این است که به چشم انداز ترسیم کرده خود برسند، و تمامی افراد دخیل در این مجموعه، همراه با مجموعه رشد کرده و معیشیت این گروه به خوبی تأمین شود.
تبلیغات ایشان تا حدودی در حوزه فضای مجازی می باشد و پس از محصول محور شدن مجموعه شان، این نیاز را بیشتر احساس می کنند.
رشد مجموعه ایشان به این صورت بوده است که در سال 1390، یک شرکت انفورماتیکی نوپا و بدون تجربه بوده اند، اما هم اکنون یک شرکت انفورماتیکی با رتبه 4 شورای عالی انفورماتیک با شش رشته فعالیت (نرم افرار، خدمات پشتیبانی، شبکه های داده، فروش سخت افزار و دستگاه های جانبی) هستند. اولین پروژه ایشان در سال 1390 با ثبت احوال استان خراسان شروع شد که تمامی اطلاعات را بایگانی دیجیتال مستقر در شبکه کرده اند. پس از آن، با ثبت اسناد کار کرده اند و کلیه اسناد شهرهای خراسانی جنوبی را دیجیتالی کرده اند. پس از آن، با آستان قدس و سپس با علوم پزشکی فعالیت داشته اند. هم اکنون با بانک ها در حال مذاکره می باشند که به دلیل هزینه بسیار کار و حجم بالای کاری که دارند، فعلا این پیشنهاد را قبول نکرده اند.
یکی دیگر از دپارتمان های ایشان، «شناسایی خودکار» می باشد که شامل بارکد و آر اف آی دی می باشد. یکی از دلایل کم رونقی این کار، هزینه های بسیار زیاد این کار می باشد.
ایشان تجربیات بسیار زیادی در حوزه کاری خود داشته و همین امر، سبب شده است بر سایر رقبا برتری یافته و پس از انجام کار، رضایت مشتری را به خوبی جلب کنند. توصیه ایشان به جوانان این است که اگر می خواهند وارد کاری شوند، یا تجربه این کار را کسب کنند و یا اینکه در کارهای خود با افراد باتجربه مشورت کنند، تا بتوانند به نتیجه دلخواه برسند.